Radio Kosaten#12 – A Network for Cambodian Technical Trainees in Japan

Radio Kosaten#12 カンボジア出身の技能実習生のためのネットワーク
6月4日 14:00-17:00
http://kosaten.org/radko/

現在日本では設計、造船、漁業、介護の現場などで200人以上のカンボジア出身の技能実習生が働いています。
このカンボジアの技能実習生の多くのは3年間の実習生プログラムにおいていい給料がもらえると思っているので自国で派遣会社に高い金額を払って、日本にきました。
何千人である中国やベトナム出身の技能実習生と比べるとカンボジアの技能実習生が少ないのですが、毎年この人数が増えています。
それにしても、日本語と英語があまりわからない人が多いのに母国語、クメール語という言語での情報提供が非常に少ないのです。
受け入れ先の会社で問題が送って、労働組合、病院、労働監督署などで支援を求めたら、よく通訳・翻訳サービスが何も状況になっています。
保険や他のことについて行政に連絡されたらクメール語の翻訳もなくて、カンボジアと全然違う制度をどのようにナビゲートすればよいかとても不安になっている実習生もいます。
どの国の出身の方でも技能実習生の搾取問題がとても深刻なので第一言語での情報/サービスはとても重要です。
今回のRadio Kosatenでは二人のカンボジア出身の技能実習生は彼らの3年間の実習期間を振り返って、個人の経験や直面した問題を触れながら、クメール語、英語、日本語で全国にいる技能実習生のために情報を発信していきます！

Radio Kosaten 4th June 2pm A Network for Cambodian Technical Trainees in Japan
http://kosaten.org/radko/
There are currently over 200 Cambodian Technical Trainees in Japan working in construction, shipbuilding, fisheries and nursing.
The majority of these trainees came to Japan by paying a heavy fee to a coordinating agency, with hopes that they would be able to earn much more during their three year “traineeship”.
The number of Cambodian trainees is relatively small compared to several thousand from China and Vietnam, but they are steadily growing in number.
Despite this there is very little provision of information for trainees in their mother tongue of Khmer. Many trainees have only a small grasp of Japanese and can not speak English.
If they come upon problems in their host company and try to seek help with unions, hospitals and labor centers, usually there is no translation service available to them.
When they are contacted by the city office with regard to insurance and other official procedures there is no Khmer translation and many are uncertain what is expected of them in a system very different to their own country.
With the wide spread exploitation of technical trainees in general, it is vital to have language services for those who have been supposedly invited to Japan to take up new skills, while in fact keeping failing industries afloat.
In this radio two trainees who are coming to the end of their official “traineeship” but who have suffered or seen many problems during their stay, will share information in both Khmer, English and Japanese for technical trainees around the country and those wishing to support them.

ខ្ញុំ បាទNay Nork ខ្ញុំជាជនជាតិខ្មែរ ខ្ញុំមានអាយុ ៣៤ឆ្នាំហើយមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ។ មូលហេតុដែលនាំឲ្យខ្ញុំមកធ្វើការនៅប្រជប៉ុននេះ។ ពីព្រោះតែខ្ញុំមានជីវភាពគ្រួសារក្រីក្រ។ ហើយនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាខ្ញុំធ្វើការងារបានលុយខែថោកណាស់។ ក៏ព្រោះតែក្រសួងការងារនៅប្រទេសកម្ពុជានៅមានកំរិតអន់។ដូច្នេះនៅក្នុងឆ្នាំ២០១២ ខ្ញុំបានលាឈប់ពីការងារ ដែលបំរើការនៅក្នុងមន្ទីរសេដ្ឋកិច្ចនិងហិរញ្ញវត្ថុ។ ពីព្រោះតែខ្ញុំចង់ស្វែងរកការថ្មីដែលមានប្រាក់ខែខ្ពស់។ អស់រយៈពេល២ឆ្នាំនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ខ្ញុំបានបន្តធ្វើការជាអ្នកបំរើការនៅក្នុងផ្ទះសំណាក់និងសណ្ឋាគារ។ ខ្ញុំធ្វើការនៅក្នុងកម្មវិធីសណ្ឋាគារបានលុយខែត្រឹមតែ១៨០ដុល្លារ។ ដោយសារតែជីវភាពគ្រួសារខ្វះខាតថវិកានេះហើយ។ ទើបបានជាខ្ញុំសម្រេចចិត្តទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស។ ហើយបានស្វែងយល់ពត៌មានជាច្រើននៅក្នុងបណ្ដាញសង្គមនឹងនៅក្នុងបណ្តាញសារព័ត៌មានក្នុងអិនធឺណេត។ បន្ទាប់មកសួរទៅបងស្រីរបស់ខ្ញុំដែលគាត់រស់នៅប្រទេសជប៉ុនស្រេច។ តាមរយៈបងស្រីខ្ញុំ គាត់បានណែនាំអោយខ្ញុំ ទៅចូលរៀននៅក្នុងអង្គការមួយ។ ដែលមានឈ្មោះថា CVSG.NGO.។ CVSG.ngo.គឺជាអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលចិញ្ចឹមក្មេងកំព្រា ហើយបង្រៀនវិជ្ជាជីវៈនិងបញ្ជូនសិស្សសិក្ខាកាមទៅធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុន។ តាមរយៈពេលអង្គការនេះដែលមានទីតាំងនៅក្នុងខេត្តសៀមរាប។ ហើយដែលជាស្រុកកំណើតរបស់ខ្ញុំ។ ហើយអង្គការនេះបានបញ្ជូនខ្ញុំអោយទៅសិក្សាភាសាជប៉ុននៅទីក្រុងភ្នំពេញ។ ដែលមានឈ្មោះថាសាលារៀនមិត្តភាពខ្មែរនឹងជប៉ុន។ ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវបានរៀននៅភ្នំពេញអស់រយៈពេល៤ទៅ៥ខែ។ ហើយនឹងត្រូវចំណាយលុយកាក់អស់ជាច្រើនរយដុល្លារ។ អស់រយៈពេលប្រហែលជា៥ខែ។ បន្ទាប់មកខ្ញុំត្រូវបានត្រលប់បញ្ជូនឈ្មោះអោយមករៀននៅសៀមរាបវិញ ជាមួយនឹងសាលារៀនCVSG.។ ហើយនៅទីនេះពួកយើងបានចំណាយពេលរៀនពី៥ទៅ៦ខែបន្ថែមទៀត។ នៅទីបំផុតខ្ញុំក៏មានឈ្មោះជាសិស្សសិក្ខាកាមដែលត្រូវបញ្ជូនអោយមកធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុន។ មូលហេតុដែលខ្ញុំមកធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុនទីនេះ។ពីព្រោះតែខ្ញុំបានរៀនហើយមានការស្វែងយល់ថាប្រទេសជប៉ុនគឺជាប្រទេសដែលមានច្បាប់ការងារល្អលុយខែថ្លៃ។ ហើយមានរបៀបរៀបរយទំនៀមទំលាប់ប្រពៃណីនិងការរស់នៅល្អ។ ជាពិសេសជីវិតមនុស្សដែលរស់នៅប្រទេសជប៉ុននេះគឺមានតម្លៃនេះហើយទើបជាគោលដៅការងាររបស់ខ្ញុំ។ សំខាន់បំផុតគឺបទពិសោធន៍ការងារហើយនឹងលុយខែផងដែរ។ នៅឆ្នាំ២០១៤ខែ៦ថ្ងៃទី១៣ ខ្ញុំបានចេញដំណើរពីខេត្តសៀមរាបទៅប្រទេសជប៉ុន។ ដោយការរៀបចំរបស់កម្មវិធីអង្គការCVSG នេះខ្ញុំបានចំណាយលុយអស់ចំនួន៥០០០ដុល្លារ។ការមកដល់ខ្ញុំត្រូវបានសិក្សាជំនាញភាសាជប៉ុនបន្ថែមរយៈពេល១ខែ។ គឺត្រូវរៀនភាសាជប៉ុននិងទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីហើយច្បាប់ការងារនឹងការរស់នៅប្រទេសជប៉ុននេះ។ នៅឆ្នាំ២០១៤ខែ៧ថ្ងៃទី១៥ខ្ញុំបានចូលធ្វើការជាសិស្សសិក្ខាកាមនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនមួយ។ ការធ្វើការងារនៅក្នុងកម្មវិធីក្រុមហ៊ុននេះគឺពិបាកនឹងតឺងរឺងខ្លាំងណាស់។ ដូច្នេះខ្ញុំត្រៀមចិត្តជាពិសេសអោយស្គាល់របស់របរប្រើប្រាស់ដែលទាក់ទងនឹងការងារដោយខ្លួនឯង។ ត្រូវមានទំនួលខុសត្រូវអោយបានខ្ពស់នៅក្នុងក្រុមហ៊ុន។ ការធ្វើការងារនៅក្នុងកម្មវិធីក្រុមហ៊ុននេះគឺខ្ញុំបានជួបបញ្ហាជាច្រើនដូចជា។ ការមើលងាយ, ការស្តីបន្ទោស,វាយធ្វើបាបមកលើរូបកាយនិងផ្លូវចិត្ត,ដូច្នេះការងារនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនមួយនឹងមានគ្រោះថ្នាក់ណាស់,ខ្ញុំខ្លួនឯងផ្ទាល់បានជួបនិងបញ្ហាគ្រោះថ្នាក់ជាញឹកញាប់។ រហូតជាចុងក្រោយនេះខ្ញុំមានគ្រោះថ្នាក់ដាច់ចង្អុលដៃមួយ។ ពេលនេះហើយដែលខ្ញុំបានគិតថាអង្គការCVSG មិនល្អបានទុកខ្ញុំចោលដោយទុកអោយជនជាតិជប៉ុនវាយធ្វើបាប,ហើយណាមួយក្រុមហ៊ុនដែលខ្ញុំនេះគឺមិនមានរបៀបរៀបរយ,រញេរញ៉េរញ៉ៃ,ជាពិសេសមិនមានម៉ោងសម្រាកសម្រាប់ម៉ោងបាយថ្ងៃត្រង់ឡើយ។ ខ្ញុំត្រូវបានជនជាតិជប៉ុនដែលធ្វើការងារជាមួយចំនួន។ ពួកគាត់បានធ្វើបាបមកលើរូបរាងកាយរបស់ខ្ញុំហើយវាយមកក្បាលរបស់ខ្ញុំជាប្រចាំគឺរាងរាល់ថ្ងៃ។ ណាមួយលុយខែថោកហើយគេងចំណេញកម្លាំងពលកម្មទៀត គឺមិនមែនថ្លៃដូចជាកាលដែលបាននិយាយគ្នានៅប្រទេសកម្ពុជានោះឡើយ។ ពីព្រោះតែខ្ញុំបានធ្វើការងារនៅក្នុងក្រុមហ៊ុននេះអស់រយៈពេលច្រើនជាងមួយឆ្នាំ។ នៅពេលមានរបួសដាច់ម្រាមដៃចង្អុលដៃនេះហើយ។ ដែលនាំអោយបញ្ហាចេះតែកើតឡើងរហូត។ ដោយមានរបួសមិនទាន់ជាសះស្បើយផងនោះ។ ពួកគេជនជាតិជប៉ុនតែងតែស្តីបន្ទោសអោយខ្ញុំហើយបណ្ដាញអោយខ្ញុំត្រលប់ទៅប្រទេសកម្ពុជាវិញ។ នៅឆ្នាំ២០១៦ខែ៣ថ្ងៃទី១៩ខ្ញុំត្រូវបានជនជាតិជប៉ុនវាយនឹងធ្វើបាបមកលើរូបកាយខ្ញុំ។ ថែមទាំងជេរប្រទេច, វាយ,ស្តីបន្ទោស, ។ នៅក្នុងក្រុមហ៊ុននេះជនជាតិជប៉ុនដែលធ្វើការជាមួយខ្ញុំគឺគួរឲ្យខ្លាចខ្លាំងណាស់,ពេលយប់ខ្ញុំគេងមិនលក់ទេ។ ខ្ញុំត្រូវគិតរឿងរ៉ាវជាច្រើន, ពេលម៉ោងធ្វើការខ្ញុំខ្លាចពួកគេធ្វើបាប,ជាពិសេសក្រុមហ៊ុនជប៉ុនជាច្រើនគឺតាមខ្ញុំដឹងពួកគេបានគេងចំណេញកម្លាំងពលកម្ម,ក្រុមហ៊ុនរបស់ខ្ញុំផងដែរក៏បានត្រូវគេងចំណេញកម្លាំងកម្មករដែរ។ បន្ទាប់ខ្ញុំក៏មានជំងឺផ្លូវចិត្ត, បច្ចុប្បន្ននេះខ្ញុំត្រូវខាង សហគមន៍Zentoitsu union of Migrants worker បានជួយសង្គ្រោះនឹងដោះស្រាយ,និងជួយរកយុត្តិធម៌។ ដូច្នេះសូមអគុណដល់សហគមន៍ unions ទាំងអស់ក្នុងពិភពលោក មេត្តាជួយសង្គ្រោះជាបន្ទាន់ ដល់ពលករកម្ពុជានឹងពលករគ្រប់ជនជាតិទាំងអស់ផង។ អគុណច្រើន ,អំពីខ្